Në Maqedoninë e Veriut po bëhet gjithnjë më e dukshme një situatë e paprecedentë dhe shqetësuese lidhur me trajtimin e të burgosurve, që ngre dy standarde të ndryshme për shqiptarët dhe maqedonasit. Ndërkohë që të burgosurit shqiptarë të Grupit të Kumanovës, si Lirim Krasniqi dhe Rufki Dogani, po përballen me keqtrajtim të dhunshëm dhe trajtim të padrejtë në burgje, disa individë të tjerë të dënuar që janë të përfshirë në ngjarje të tjera të ndjeshme, si akti terrorist i 27 prillit, po shijojnë pushime luksoze në Bansko, Bullgari, së bashku me punonjës të burgut.
Ky standard i dyfishtë është dramatikisht i qartë: kur bëhet fjalë për shqiptarët, ata rrihen dhe keqtrajtohen në mënyrë brutale në burgje, ndërkohë që individë të tjerë, të cilët kanë lidhje me ngjarje të dhunshme dhe terroriste, kalojnë pushime të luksit dhe shijojnë privilegje të pamundura për ata që janë të dënuar për krime të tilla. Në këtë grup të privilegjuar, përfshihen Llupço Pecov, Nikola Josifov dhe Nikola Mitrevski-Koljo, të cilët janë duke skijuar në Bansko me dy punonjës të Burgut të Shkupit, Dimitër Mite Tashkov dhe Safer Ali, ndërkohë që këta të fundit duhet të jenë të dënuar dhe të mbahen në kushte të vuajtjes së dënimit.
Ky rast ka nxjerrë në pah pabarazinë dhe trajtimin e padrejtë që ka përfitime të ndryshme për individë të ndryshëm, duke ngritur dyshime të forta për korrupsion dhe manipulime në sistemin e drejtësisë. Dy standarde të ndryshme për trajtimin e të burgosurve janë një fenomen i papranueshëm për një shoqëri që pretendon të jetë e barabartë dhe të drejtë për të gjithë.