- GJENERATA. –
-Generate e dashur,
Ne Vatan e ne Mergat,
Jeta eshte sakrific (lufte).
-Dallget e jetes na perplasen,
E ku s’na shperndan (cuan),
Dhe dallgeve ju perballuam,
Dhe ne breg ja dolem.
-Ne prag te moshes,
se 3 tret ne dolem (e s’ka tjeter).
-Pra gjithe gjeneratat nji hall kane,
Cdo moshe bene te veten,
E ne kete moshe te 3 tret e penzionit,
S’kemi c’te bejm tjeter.
-Vec te flasim me veten,
E te shfletojm kujtimet e se kaluares,
Se si kemi jetuar ne Atdhe,
Me gjeneraten ne Gjimnaz,
-Dhe ne studime,
Ne nuk mund ti harrojm Filmat,
Shfaqjet, e Dramat
Ne Teaterin e Prishtine,
Qe i kemi pare.
-Dhe sidomos se harrojm,
Dramen ne Prishtine,
” PJATA prej DRURI “
-Dhe na duket se ndoshta,
Ate Drame do ta perjetojm vet ne.
-Gjeneraten e dashur,
Mos e harrojm, ta vlersojm, e ta respektojm,
Se s’ka kafe me te shijshme, se te pish kafe,
me dike te gjenerates.
Pra pa gjeneraten jeta e manget (e zbrazet).
-Edhe pse ne deshem te shtrojm,
Nji darke me gjeneraten, Kor.22.
Por ato qe z’deshen na penguan (ndaluan).
-Gjenerate e dashur 79/80.
Ju urojm nga zemra,
Moshen e 3 tret, e penzionit,
Pacit shendet, dhe jete te gjate,
E DASHURA GJENERATE .
S.Mustafai