👉 Tahir Hoda – pishtar i arsimit (gjurmëve të një doajeni të palodhshëm) #njerëzngajetaepërditshme
Të prezantosh një personalitet kaq të njohur, mbase mund të duket punë e lehtë në shikim të parë. Por vështirësitë dalin pasi të kesh filluar të numërosh veprat e shumta të tij në pak rreshta. Kjo, për shkak të aktiviteteve të tij në shumë fusha si në: arsim, art, kulturë, krijimtari e punime të tjera të çështjes gjuhësore.
Me kërkesën time që të më tregonte hollësira për bëmat e tij, mbeta e befasuar nga një ngurim që se prisja. Mu duk se i mungonin fjalët që të fliste për veten e tij. Për më shumë që kurrë se pati të vështirë të fliste për të tjerët. E njoh personalisht nga bangat shkollore si gurrë të pashtershëm në klasë, nga tribunat në manifestime nëpër dekada në ditë festash, përvjetorësh, koncertesh e promovimesh. Madje edhe nëpër mbledhje mortore me emocion e pikëllime, por fjala kurrë si mbeti përgjysmë.
Ky, që gjithmonë diti të lartësojë, të tjerët, kaq modest mu duk me këtë rast. Megjithatë, kalimthi e pa u diktuar, u mundova të nxjerr disa të dhëna për aq sa munda. 🔸️ Mësimdhënia – si mision Viti 1968, duket se mbeti një vit i mbarë. Atë vit, kur po përgatitej të merrte diplomën e studentit për gjuhë e letërsi, kujton me nostalgji pjesmarrjen në orkestrën e SHKA “Emin Duraku” dhe manifestimin historik të 500 vjetorit nga shuarja e Gjergjit tonë të madh në Gjakovë-një përjetim që se harron kurrë. Kthehet në Veleshtë, në fshatin e lindjes dhe punon në shkollën ku kish mbaruar arsimin. Në vitin 1975 vjen në Strugë, ku punon me vullnet e hov të pashtershëm deri në pensionim. Për punën e tij thotë: kjo pjesë nuk më takon mua të flas. Më mirë e dini ju nxënësit e mi. 🔸️ Aktivitetet tjera në fushën e arsimit Anëtar i këshillit pedagogjik në hartimin e planeve dhe programeve republikane për gjuhë e letërsi. Anëtar shumëvjeçar në kryesinë qëndrore të shoqatës së arsimtarëve shqiptarë për gjuhë, letërsi dhe recitim, njëherit edhe kryetar i degës për Strugën me rrethinë. Bashkëautor tekstesh shkollore dhe fletore pune për të gjitha klasat e mësimit lëndor në mbarë republikën, me botim të shtëpisë “Logos”. Recensent i shumë teksteve, redaktor dhe lektor gjuhësor, numrin e të cilave vepra, nuk diti të ma tregojë.. 🔸️ Muzika dhe arti letrar Një jetë e gdhendur në këngë, me mandolinë e mikrofon nëpër tribuna. E dija që nuk ma tha atë që më së shumti i fle e fashitur – një punë më shumë se gjysmë-shekullore: “Migjeni” (që skëndon). Me një psherëtimë të thellë, foli pikëllueshëm, ku referoi për kaq vite që nga themelimi deri në shuarje përkrah Skender Ahmetit, për të cilin i dolën lotë. Udhëhoqi edhe ansamblin “Ibrahim Temo” në cilësinë e konferensierit brenda dhe jashtë shtetit, për aq sa ekzistoi
🔸️ Gjuha dhe drejtshkrimi
Prore u muar me publikime në fushën e ortografisë së gjuhës shqipe nëpër portale, seminare dhe shtypit të ditës.

👉 Тахир Хода- ветеран на образование (траги од неуморен доајен)

луѓеодсекојдневниотживот

Да презентираш ваква позната личност може да изгледа како лесна задача на прв поглед , но потешкотиите се јавуваат откако ќе започнете да ги броите големиот број на дела во малку редови. Ова се должи на неговите многубројни активности во повеќе области како што се: образование, уметност, култура, креативност и други дела за прашањето на јазикот.
Кога го замолив да ми каже детали за неговите дела, се изненадив од неподготвеноста што не ја очекував. Ми се чинеше дека му недостасуваат зборови да зборува сам за себе. Покрај тоа, никогаш не му било тешко да зборува за другите. Јас го познавам лично од училишните клупи, од трибините до манифестациите низ децениите на денови на празници, јубилеи, концерти и промоции дури и на погреби со емоции и тага, но зборот никогаш не му остана на пола.
Тој, кој секогаш знаеше да ги воздигне другите, ми се чинеше толку скромно во оваа пригода. Сепак, без да ме диктира, се обидов да извлечам што повеќе податоци.
🔸️ Наставата – како мисија
Изгледа дека 1968 година беше добра година. Таа година, кога се подготвуваше да ја добие студентската диплома за јазик и литература, со носталгија се сеќава на учеството во оркестарот на КУД „Емин Дураку“ и на историската манифестација на 500-годишнината од смртта на големот Ѓерѓ во Ѓаково – искуство кое никогаш нема да го заборави. Се враќа во Велешта, неговото родно село и работи во училиштето каде што сам учел. Во 1975 година доаѓа во Струга, каде работи со неисцрпна волја до пензија. За неговата работа тој вели: овој дел не е за мене да зборувам. Вие како мои ученици подобро ме познавате.
🔸️ Други активности во областа на образованието
Член на педагошки совет во изготвување републички планови и програми за јазик и литература. Долгогодишен член на централното раководство на албанското здружение на наставници за јазик, литература и рецитирање, истовремено претседател на огранокот на Струга и околината. Коавтор на учебници и работни тетратки за сите предметни часови низ целата земја, издадени од куќата „Логос“. Рецензент на многу учебници и уредник на многу дела за кој не знаеше ни број..
🔸️ Музиката и литературна уметност
Еден живот врежан во песна, со мандолина и микрофон на трибините. Знаев дека тој не ми кажа што има скриено во него – дело од повеќе од половина век: „Миѓени“ (кој не пее веќе). Со длабока воздишка, тој зборуваше тажно, за поминати толку години од основањето до истребувањето заедно со Скендер Ахмети, за кого пролеа солзи. Тој исто така го водеше ансамблот „Ибрахим Темо“ во својство на конфернциер, во и надвор од земјата, сè додека постоеше.
🔸️ Јазикот и правописот
Работел со публикации од областа на правописот на албанскиот јазик во порталите, семинарите и дневниот печат.