Durim, durim
Thone se pas cdo te keqe ka nje te mire, por nganjehere pyes veten: per ne shqiptaret e Maqedonise pas sa te keqijave do na vjen e mira?
Kam frike se keshtu si ja ka nisur nuk mendoj se ka ndonje shprese per te ardhur e mira per ne, por me e keqja eshte se ne qe jemi popull autokton me rrenje e me dege nuk shohim asnje te mire, e te keqijat na vijne cdo dite nga nje popull i cili nuk e di se nga e ka origjinen, nga lindja a nga perendimi; nga jugu a nga veriu.
Po ne cfare bejme? Ne duhet te durojme se do vijne ditet e mira. Por, te nderuar, ditet e mira duhet t’i sjellim vete, se po nuk i more gjerat vete nuk besoj se t’i jep kush, sidomos sllavi qe eshte meduar te jetoje duke pire gjakun tone, duke marre jetet e te rinjve dhe te rejave tona,nenave baballareve tane. Deri ketu i duruam dhe mund t’i kuptoj ata gjakpiresa, por rasti i fundit ishte kulmi i te gjitha bemave. Po nga femija cfare te keqe shihnin? Do thoni ndoshta vetem kjo u ka ngelur pa bere se i provuan te gjitha. Un do thoja qe keto akte mund ti beje nje monster qe nuk ka as komb as fe.
Te kthehemi nga ana tjeter, po ne dhe perfaqesuesit tane cfare bejme? Ku jane reagimet e lidereve tane? Mos kane frike nga humbja e pozicioneve ndaj miqve te tyre. Ne nje vend demokratik do te vinte deri te pergjegjesia institucionale, personale e morale dmth edhe doreheqja tyre.
Te pakten le te vetedijesohemi dhe te marim shembull nga ky rast barbar dhe t’ia nisim qe ti marrim gjerat ne duart tona. Nese nuk e marrim vete iniciativen nuk besoj se mund te na ndihmojne vellezerit tane nga Shqiperis dhe Kosova.
Dr. Dashmir Nasufi