Tahir Hoda
Përgjërim e krenari (gjurmë jete autobiografike)
Të kesh fatin ta mësosh ABC-në nga legjenda e arsimit Mehmet Berberi që pastaj ta kesh koleg pune e t’ia edukosh nipërit atij e Zelihasë; Të jesh nxënës i Fejzi Bojkut,Nuhi e Mazar Vincës,Rahmi Tudës,e Skënder Ahmetit,që pastaj ta kesh koleg pune e të këndosh në kremte me të këngët e “Migjenit”deri në amshim; Të jesh nxënës i gjeneratës së parë në gjimnazin e Strugës e të jesh nxënës i doajenit Nexhat Mustafa ,Jusuf Skoro,Rahmi Tuda e Imet Zoba; Të diplomosh gjuhë e letërsi-student i Pjetër Janurës,Hamza Rekës e Remzi Nesimit; Të kesh dhe fatin e keq që kjo diplomë dikujt t’i prishi punë e të bëhesh praktikant e asiste nt i një të pakualifikuari në shkollën xe fshatit tënd ; Të lësh përgjysmë misionin duke u përjashtuar nga puna me shokët tu më të mirë të punës nga votat e lakejve të fshatit dhe puthadorët matrapazë të gjeneratës; Të lësh të përgjëruar nxënësit që të kujtojnë me mall e respekt edhe sot pas gjysmë shekulli.
Të endesh për dy vite radhazi dyerve të institucioneve bashk me shokët tjerë të përjashtuar për të dëshmuar pafajsinë e të kthehesh në profesion jo aty ku ëndërroje të ndërtosh një Voskopojë veleshrare po dikund tjetër; Që pastaj të kesh fatin e vërtetë të punosh në qytet me ish arsimtarin tënd Masar Vincën e ndjerë dhe Arzie Dikën,Perihane Reçin,Nexhat Mustafën,Hysein e Lejtore Suldashin,Hasim Vincën ,Skënder e Lulzime Ahmetin,Petrit Bautën babaxhan,Hudiun.Aliun Zejnelin ,Lazimin e Skënder Reçin e diferencuar; T’i këndosh Marsit e Nëntorit me “Migjenin”në mandolinë e në foltore ndër dekada në festivale e në këshillin e teatrit “Sofra” ; Të bësh konferensierin e ansamblit “Ibrahim Temo”nëpër Maqedoni e Evropë; Të afirmosh Strugën ndër dekada djep të gjuhësisë nëpër garat republikane për disa dekada; Të lësh pasardhës kabinetin e gjuhës në duart e koleges së nderuar Arjeta Ahmeti-Pollozhani ish nxënëse e jotja; Të krenohesh me Perohanin e Arzien; Të lësh kolektivin në duart e ish nxënësve të tu:Dizare,Elindën,Linditën ,Shkëlqimin e të tjerë(ndjesë për ata që s’po i përmend): JE NJERI ME FAT! Dhe në fund;
T’i lësh të përlotur kolegët ditën që pensionohesh,-KE FAT. Të jesh vonuar qëllimisht në urimet e 7 dhe 8 Marsit për kolegët që s’janë më në mesin tonë,do të thotë se përgjërohesh po dhe krenohesh me ta sepse janë t ë përjetshëm me veprën e tyre: -Masari,Zejneli,Memeti ,Hyseni e Letorja,Nexhati,Skënder Ahmeti e Dërbaçi,Mentori e Rahmiu,Jusuf e Imeti(ndjesë për të tjerët).
Me ta ,çdo ditë për mua është Festë. Ndaj :JAM ME FAT!
Respekte lexues të dashur Strugë,Mars 2020