- GJUHA J O N E –
-* Gjuha jone sa e mira
Sa e embel, sa e gjere,
Sa e lehte ,sa e d’lire,
Sa e bukur, sa e vlere.
N Frasheri.
-Kjo eshte gjuha jone ,
Shume e mire, e pasur,
dhe shume e lashte, sa Evropa.
-Pra eshte mire,
Qe her pas here te citojm vargjet,
E te madhit Rilindashesit N Frasheri.
-Per te rikujtuar, freskuar kujtesen,
E te na nxit per ta dashur ,
Dhe ma shume gjuhen tone.
-Se gjuha eshte elementi kryesor,
Qe na identifikon kombetar (shqiptare),
-Andaj kudo qe jetojm,
Per gjuhen shqipe duhet te kontribojm,
Dhe tua perciellim brezave te ardhshem.
-Si pasuri te tyre te trashiguar,
prej te pareve te tyre,
Qe nga antikiteti, e deri me sote.
-Shpesh her na thone :
Mergimtar rueni gjuhen am,
Por gjuha s’ruet,
Si simbolet e vaeur ne mure (si dekorim).
-Ashtu si shqiptatet ne Ukrahin,
Simbolet ,flamurin shqiptar e ruaj,
Por gjuhen e kane harruar (humbur).
-Se sic thuhet ;
Aty ku gjuha qe s’perdoret,
s’shkruhet, dhe s’kendohet,
Ajo harrohet e humbet.
-Ashtu sic ka humbur gjuha Latine,
Dhe shume gjuhe te tjera ne Bote.
-Gjuha ruet,
Duke folur,komunikuar, shkruar,e kenduar,
Me shume perkushtim,e me shum dashuri,
-Se sa me shume qe gjuhen e perdorim,
Se amortizojm, e se harrojm,
Por e ruajm, dhe ma shum e kultivojm.
-Ashtu sic e ruajten te paret tane Pellazgo-Iliret,
Duke e folur, e perdorur me shume perkushtim,
e me shume dashuri,
Dhe sot e kemi ate gjuhe shqipe.
- Si qe thuhet :
Se aty ku gjuha flitet (perdoret),
shkruhet, e kendohet S’ARROHET.
-E cfar ndodh me femijt ne mergim,
Qe gjuhen shqipe,
Pak e perdorin, e shkruajn ,dhe e kendojn,
Urojm mos e HARROJN.
-Femijt ne mergim ,
Flasin shqip vetem me gjysherit,
Dhe kur gjysherit shkojn,
Dhe femijt gjuhen se perdorin,e harrojn.
-E kjo vjen se shume prinder,
Si perkushtohen, e s’kane dashuri,
Qe femijve tu flasin ,e te insistojn,
Qe te flasin, e te komunikojn bashke shqipe.
-Dhe ato qe se flasin gjuhen shqipe,
Ato s’kan dashuri as per Atdheun,
Te mocmit na thoshin ;
Fol gjuhen e nenes, mos na u be frances.
-Kombi yne do rroj ,
Sa do rroj GJUHA J O N E .