Ura e VashësUra e vashës është një thesar i historisë dhe kulturës shqiptare.Ura e Vashës, një thesar i vyer i historisë dhe kulturës shqiptare, ndodhet midis fshatrave Klos dhe Guri i Bardhë. Ajo lidh dy brigjet e lumit Mat dhe ka qenë mjeti i vetëm i komunikimit në rrjedhën e sipërme të këtij lumi. Ura ka një hark të vetëm dhe një dritare shkarkimi në të djathtë, e cila e bën atë një strukturë unike. Këmbët e saj janë vendosur në malin Vërrith dhe malin Dish, duke krijuar një peizazh të mrekullueshëm natyror.Fillimisht, kjo urë nuk e kishte emrin “Ura e Vashës”, por Ura e Skurës. Ajo u ndërtua si një akt bamirësie nga Haxhi Hajrulla Skura nga lagjja Mansaj e Gurit të Bardhë, afërsisht 300 vjet më parë. Emri “Ura e Vashës” rrjedh nga një urë tjetër në afërsi, në Sheun e Dishit. Me kalimin e kohës, emri simbolik “Ura e Vashës” u përvetësua për këtë urë, duke u njohur gjerësisht me këtë emër.Teknikisht dhe tipologjikisht, Ura e Vashës përkon me urat e tjera të Matit si ura e Hoxhaj, Kulmares, dhe Skura në Gur të Bardhë, si dhe ura e Shën e Premtes në Gurrë të Vogël. Jashtë Matit, ajo i ngjan fazës së dytë të shtimit të Urës së Mesit në Shkodër dhe Urës së Kamareve në Librazhd. Ura e Mesit u ndërtua nga Mehmet Pasha Bushati në shekullin e 18-të, ndërsa Ura e Kamareve ka një dedikim që daton nga viti 1715.

Sipas legjendës, ura e ka marrë emrin nga një vajzë e fisit Skuraj, e cila nuk u martua sepse nuk mund të kalonte lumin. Vendosmëria e saj për të ndërtuar urën me të ardhurat e saj ka mbetur në kujtesën popullore, duke dhënë kështu emrin “Ura e Vashës”.