-E vertet se gurbeti eshte i MALLKUAR,
Se ne gurbet je,dhe bene jete si i mallkuar,
Pa gjuhen ,kulturen,identitetin,e pa Atdheun.
-E vertete se gurbeti prej se egziston,
Eshte PLAGE e pa sherushme,
Qe rrjedh gjake pa u ndal,dit e nate.
-E vertete se gurbeti eshte i DHIMBSHEM,
Dhimbjen e gurbetit,
E kemi ndjer,dhe e ndjem deri ne PALC.
-Se nuk ka dhimbje me te madhe,
Se kur te merr (ndan) femijt nga prinderit, per jete,
Te merr me gjith familjen,
Te ndan nga fisi, dhe Atdheu,
Pa dite drejtimin,e te humb PISHEN,
-E vertet se gurbeti eshte i ZI,
Andaj kendohet kenga;
„ O gurbet gurbet i zi,zemren ma ke nxi“,
-E po te ishte gurbeti i BARDHE,
Do kendoheshte kenga ;
„ O gurbet gurbet i bardh,zemren ma ke zbardh „.
-E vertet se gurbeti prej se egziston,
E kemi ARMIKUN me te DEMSHMIN,
dhe me te RREZIKSHMIN,
Se armiqet e tjere historik ,
Qe na kane luftuar,e na luftojn.
-Armiqet Historik,na kane VRAR,MASAKRUR,
E na kane SHPERGULUR me dhune, me etapa,
-Kurse gurbeti i mallkuar prej se egziston,
Na lufton vazhdimisht pa u ndal ,tinzake,
Per cdo dite,na merr nga disa dhjetra shqiptare,
Dhe po na shkaterron,shperngul,e po na zhduk,
Kombin nga Atdheu jone.
-Qe s‘na shpergulen Perandorit,
dhe Mbreterit historike,
E po na shperngul ,zhduk EMIGRIMI,
Gurbeti i ZI e i MALLKUAR.
-Gurbeti i mallkuar,
Te merr e te shperndan neper Bote,
Gjoja buke na jepe,e na vret ne heshteje
e na ASIMILON.
-Te ikish nga Atdheu ne EMRIGIM,
Do te thot te shkojsh si JESIR.
-Se jeta ne gurbet s‘ka SHPRES,
E ku s‘ka shpres,s‘ka JETE,
Se s‘ka si te kete shpres,
Kur s‘ke Gjuhen,Identitetin Kombetar, dhe Atdheun.
-Pra gurbeti i mallkuar,
Nuk na ka sjell,dhe nuk na sjell as nji te MIRE,
As per ato qe iken,ikin,as per familjjaret,
As per intelektualet,
As per Kombin,dhe as per Atdheun,
Por vetem Zhgenjim,Shpergulje,Mjerim,e Varferi.
-Se edhe ate pake PASURI,
Qe e kishim ne Atdhe,e HUMBEM,
-Gurbetcare jane te FUNDIT,
Me te VARFER se ato ne A T D H E…!.
Sadudin Mustafai