KUJTIME TË NJË TRADITE TË VJETËR!
Të gjithë qytetarët e Strugës që sot janë relativisht të vjetër e kujtojnë traditën kur gratë lanin rrobat e tyre në viset e lumit! Gratë nga të gjitha lagjet e qytetit, në të dy anët e lumit, lajnë lavanderinë në ditët e nxehta të verës. Pjesa e lumit ku gjendet diga e dytë, afër spitalit të qytetit, ishte vendi më atraktiv për larjen e rrobave të produkteve të tekstilit, shtratit, xhamboliave, tepihave, etj. Brigjet e lumit u shtruan me beton. Kishte hapësirë si për larjen ashtu edhe për tharjen e rrobave. Nënat po lanin ndërsa fëmijët kënaqeshin me not. Ai ka qenë plazhi i tyre. Fëmijët më të zhveshur u hodhën nga ura e digës ku uji ishte shkumë i bardhë për shkak të rrjedhës së shpejtë. Aq më pak fëmijë trima nuk ndaheshin nga nënat. Nuk kishte ndarje etnike. Gratë ishin nga të gjitha trevat etnike: maqedonase, shqiptare, turq egjiptiane, rome, etj. Duke larë rrobat dhe biseda ishte e ëmbël. Secila grua tregoi historinë e saj. Pasi biseda e parë u pasua me ftesën për të pirë kafe shtëpie së bashku! Kafja pihej në shtëpi. Kush e piu kafen te miku, mbeti shok për jetë, pa dallim etnie. Jeta ishte shumë idilike (paqësore), plot kënaqësi. Gratë ishin të fiksuara pas pastërtisë. Dikush tha se lotët e gëzimit të “zotërisë” “ranë në lumë ëndrra e zezë” dhe kjo është arsyeja pse uji është i pastër si loti! Në gjëra të thjeshta, njerëzit kanë treguar karakterin e tyre të vërtetë. Sinqeriteti, ishte pasqyrimi i vërtetë, i atij karakteri. Mirëkuptimi i bashkoi njerëzit. Jo interesi. Urrejtja etnike ishte e paimagjinueshme. Miqësia ishte ideale për të gjithë. Vendi ku gratë dikur bënin rrobat e tyre tani është i pistë dhe i ngjan një moçali! Në jetë, gëzimi, trishtimi, dashuria, dhe pasuria kalojnë të gjitha..! Vetëm kujtimet e mira na kanë mbetur nga jeta! \n\n
Muhamet Borova
(më falni që nuk kam asnjë foto të atyre kohërave)