Hulumtimi i ri i kryer në Universitetin e Kolorados Boulder ka treguar se Arktikut mund t’i mbarojë akulli në 10 vjet, gjë që mund të ketë pasoja të rënda për ekosistemin e botës. Shkencëtarët kanë zbuluar se akulli shkrihet më shumë se zakonisht gjatë verës dhe ngrin sërish në dimër, por në sasi më të vogla se më parë.
Sipas njohurive të tyre, periudha e parë pa akull në Arktik mund të ndodhë këtë dekadë. Më pak akull do të thotë ngrohje më e shpejtë e oqeaneve, duke çuar në shkrirjen e mëtejshme të ishujve të akullit dhe duke kontribuar në valët e nxehtësisë në tokë.
Megjithëse ndryshimet në madhësinë e akullit janë normale midis verës dhe dimrit, megjithatë, akulli i verës dhe i dimrit tani po bëhen më të vogla. NASA konkludon gjithashtu se shtresat e akullit të verës dhe të dimrit po tkurren. Ky fenomen nuk është i ri, por duket se po përkeqësohet. Akulli i detit Arktik është zvogëluar që nga viti 1978, kur NASA filloi të gjurmonte ndryshimet përmes satelitit.
Mbulesa minimale
Sipas analizës së re, autorët e studimit parashikojnë se stinët e para pa akull mund të ndodhin diku në vitet 20 ose 30 të këtij shekulli. Kur thonë “pa akull”, nuk nënkuptojnë 100 për qind pa akull. Kjo do të thotë se oqeani do të kishte më pak se një milion kilometra katrorë akull, që tingëllon si shumë, por edhe mbulimi minimal i akullit Arktik në vitin 2023 mbulonte 4.23 milionë kilometra katrorë.
Sipas parashikimeve të tyre, akulli i verës së Arktikut do të tkurret në rreth 24 përqind të shtrirjes së tij të vitit 2023 deri në vitet 1930. Këto reduktime do të ndodhin “pavarësisht nga skenari i emetimeve”, parashikojnë ata. Me fjalë të tjera, akulli i detit Arktik po shkon drejt një niveli rekord të ulët, edhe nëse emetimet e gazrave serrë reduktohen.
Kjo mbulesë minimale akulli do të zgjasë vetëm për një muaj mesatar, por do të rritet me kalimin e kohës, parashikojnë autorët e studimit. Deri në vitin 2067, ata parashikojnë se Arktiku shpesh do të jetë pa akull, jo vetëm në shtator, por edhe në gusht dhe tetor.
Reduktimi i gazeve serrë
Megjithatë, ulja e emetimeve të gazrave serrë do ta vononte atë ngjarje sepse akulli i Arktikut reagon shpejt ndaj ndryshimeve në emetimet e karbonit.
– E gjithë kjo do ta transformonte Arktikun në një mjedis krejtësisht të ndryshëm, nga një Arktik i bardhë veror në një Arktik blu. Pra, edhe nëse kushtet pa akull janë të pashmangshme, ne ende duhet të mbajmë emetimet sa më të ulëta që të jetë e mundur për të shmangur kushte të zgjatura pa akull, tha autorja e parë e studimit, Alexandra Yan, profesoreshë e asociuar e shkencave atmosferike dhe oqeanike në Institutin Arktik. dhe Kërkimet Alpine në Universitetin e Kolorados Boulder.
Këto janë vetëm parashikime, por autorët e studimit u mbështetën në shumë studime të mëparshme nga ekipe të tjera, jo vetëm në një burim të dhënash. Humbja e akullit të detit në një shkallë të tillë do të kishte pasoja të shumëfishta.