Kjo është toka e heronjve
E larë në lotë, e ndezur në valle
Gjatë e rrobëruar dhe e varfëruar
Here e ndritur here e zhytur në halle
Me dhimbje koke por jo e gjunjëzuar…
Tokë që në breza heronj ke lindur
Trima të zgjuar me të bardhin plis
Armiqve kurrë nuk i jeni bindur
Nipër me rrënjë të Aleksandrit fis…
Të huajtë na dinë, na njohin mirë
Se në tokën e heronjve kur shkelin
Shpirti i legjendave nuk vdes shtrirë
Eshtrat e armiqve monopateve ngelin
Armiq nga toka, armiq nga deti
U dogj nga zjarri sa vatër s´mbeti
Toka e heronjve kurrë e qetë s´fjeti
Shpata dhe baroti në pëllëmbë mbeti
Kjo tokë e shenjtë heronj do lind
Do thurr legjenda për trimëri
Do ngrihet lartë e do rilind
Sa here shqiptari te kërkoj liri…
Poeti Strugan( I.Abedini)
