Në një natë të ftohtë, një njeri i pasur takoi një të moshuar të varfër jashtë shtëpisë së tij. Ai e pyeti: “A nuk keni ftohtë i veshur kaq hollshëm?”
Plaku u përgjigj: “Unë nuk kam pallto, por jam mësuar me të”.
Njeriu i pasur i tha, “Tani do të hyj në shtëpinë time dhe do t’ju sjell një pallto.”
Njeriu i varfër aq shumë u lumtura dhe tha se do të priste.
Njeriu i pasur hyri në shtëpi dhe u angazhua me diçka tjetër, duke harruar kështu për njeriun e varfër. Kur ai e kujtoi atë në mëngjes, ai shpejt doli për ta kërkuar atë. Por për fat të keq, ai e gjeti atë të vdekur me një shënim.
Aty ishte shkruar: “Kur nuk kisha rroba të ngrohta, kisha fuqinë për të luftuar të ftohtin, sepse unë isha mësuar me të. Por, kur ju më premtuat të më ndihmoni, unë u bashkova me premtimin tuaj dhe që më mori fuqinë time të rezistencës.”
Morali: Mos premtoni asgjë që nuk mund ta mbani. Kjo nuk do të thotë asgjë për ju, por kjo do të thotë çdo gjë për dikë tjetër.