ZHVILLIMI ORGANIK DHE HISTORIK
EVOLUTIV I NJERIUT – HOMO SAPIENS
PELLAZGËT BANOR TË PARË
TË BALLKANIT DHE TË EUROPËS
Shkruar nga prof. dr. M. Musai
Evolucioni organil i primatëve fillon prej 65 milion vjet më parë. Këtu vlen të përmendim lloin më të kapshëm të asajë kohe Plesiadapis. Kjo gjini e primatëve ka jetuar prej periudhës së Paleocenit dhe Eocenit, e shpërndarë si banor i Euroazisë dhe në Afrikë. Tani vazhdojm më tutje, sipas rrugëve të zhvillimit evolutiv organik, evolucioni organik i njeriut, vazhdon dhe nuk ka ndërprerje, por ka ndryshime duke kaluar prej një gjinie në një gjini tjetër deri te gjinia Homo sapiens. Kështu vazhdimisht kemi përsosshmëri të gjinive duke u përshtat midisit jetësor dhe duke fituzar cilësi më progresive. Kurse paraqitja e Homo sapiensit, në rrugën e zhvillimit evoluti, vërteton se ka fituar vetëdien më të lartë e cila vazhdimisht përsoset.
Prej pamjes skematike të zhvillimit evolutiv organik të njeriut, shihet se germa A e evolucionit organik, te sisorët e thjesht, nis prej shkallës së parë të primatëve, aty është edhe filogjeneza e largët e evolucionit organik, e sisorëve drejt rrugës për zhvillim evolutiv deri te gjinia Homo sapiens. Kurse gjinia njeri paraqitet shumë më vonë, prej ati momenti kemi zhvillimin evolutiv të njeriut. Homo sapiens disponon me shkallën e intelegjencës më të lartër prej Hominidëve tjerë: shimpanzës, gorillës dhe gjinive tjera të vdekura. Pra e këtu kuptojmë vjetërsin e fosileve, por jo edhe prej cilës grupë e kan origjinën, ngase ende ka zbulime më të reja plotësuese, të cilat i plotësojnë boshllëqet dhe ne na mundësojnë më leht ta kuptojm evolucionin organik të njeriut.
Si fosil më i vjetër i paranjeriut me pamje të parë, deri tani tani llogaritet se është fosili i paranjeriut të parë Australo pithecus.
Vjetërsia e sigurtë e fosileve, llogaritet përmes metodës, së përcaktimit të vjetërsisë me atomin e karbonit – C 14, ose azot – N 22.
Austrlopithecusi përkap më shumë lloje, por ne do të përmendim Australopithecus afarensis. Australopithecus afarensis mendohet se është paraardhësi ynë më i sigurt, i jeriut të parë parahistorik. Prandaj e themi se zhvillimi i Australopithecusit dhe llojeve të vdekura të Paranthropusit është shumë më i madh.
Sipas analizave mendohet se Australopithecusi ka jetuar 3.9 deri 2.9 miliona vjet para e. së re.
Homo sapiens – njeriu i arsyeshëm, mendohet se evolucioni është kryer prej Australopithecusit para 2.5 miliona vjet. Paraardhësi ësht Homo habilis, shkencëtarët thuhen se tani fillon edhe përdorimi i parë i gurit, kjo është xixa e parë e nisjes së intelegjencës, kjo periudhë llogaritet me fillimin e paleolitit të poshtëm. Prandaj me plot bindje e themi se, të gjitha gjinit tjera janë të vdekur, kurse gjinia Homo neandertalensis vdes e fundit. Prandaj gjinia Homo neandertalensis mendohet se është gjinia e fundit më e afërta e Homo sapiensit.
Njeriu i neandertalit mendohet se ka vdekur para 24000 vjet më parë. Por sipas disa studimeve të fundit, del edhe një gjini tjetër Homo florensis, për të cilën thuhen se ka vdekur para 12000 vjetë.
Mendohet se evolucioni organik i njeriut, djepi të zhvillimit evolutiv biologjik e ka Afrikë, por në veçanti Afrikën Qendrore, e cila i ka pasut të gjitha kushtet e mundshme për zhvillim jetësor normal. Pasi Afrika është djepi historik i zhvillimit evolutiv historik të njeriut, prej Afrikës kemi edhe shpërndarjen e popullatës në drejtime të dryshme, ë drejtim të Afrikës veriore, në drejtim të Lindjes së mesme dhe nga fundi i Afrikës jugore.
Popullata e cila shpërndahet në drejtim të lindjes së mesme vazhdion të përhapet në të gjitha drejtimet me lidhje tokësore. Kurse pjesa tjetër e popullatës e cila bënte lëvizje në drejtim të Afrikës veriore, ajo filloi ta populloj Ballkanin dhe Europën qendrore, deri në pjesët më veriore të saj.
Kjo pjesë e popullatës njerzore i takon popullit Pellazg, e cila përbëhej prej shumë fiseve, të cilët kan qenë populli më intelegjent prej pjesës tjetër të popullatës në Afrik. Pra shtrirja e popullit Pellazg ka një sipërfaqe shumë të madhe prej detit të Zi dhe deri në në Oqeanin Atllantik.
Populli Pellazg i cili filloi ti banoi hapësirat e Ballkanit, Mediteranin dhe brigjet e Detit Adriatik, lumej të veçantë si Danubi, fushat pjellore, male, etj. Pellazgët ishin banor të parë civilizues të Ballkanit dhe të Europës. Nuk ka dyshim se ajo popullatë fliste gjuhën Pellazgjishte me dialekte sipas fiseve ekzistuese. Por historia na mëson se në natyrë gjithëmonë ka lëvizje të popujve të ndryshëm për kushte më të mira jetësore. Prandaj gjithëmon ka rivalitet dhe luftra për pushtim të sipërfaqeve midis popujve, për pasuri nëntokësore dhe mbitokësore.
Pellazgët ishin popullat shumë e madhe, prandaj besohet se kan dhan popullat për Ballkanin, për Europën dhe vende të tjera. Por pjesa më e dendur e popullatës Pellazge, ka qen në pjesën jugore të Ballkanit, në veçanti pjesën e Mediteranit. Prandaj Pellazgët janë burimi kryesor i rracës njerozore. Prej Pellazgëve kemi zhvillim të vazhdueshëm të popullatës, me të gjitha vlerat civilizuese, që ajo quhet kultura pellazge. Shkencërisht dhe gjenetikisht prej Pellazgëve pasardhës biologjik me trashëgimi gjenetike janë vetëm Ilirët. Për të cilët do të shkruaj pas disa ditëve.